PEQUENA HISTORIA DO POBO DE CARZOÁ
Debido á masa de emigrantes, Carzoá, que chegou a ter uns 350 habitantes, é, na actualidade, un pobo duns 60 habitantes residentes. Pertence ao municipio de Cualedro, partido xudicial de Verín e provincia de Orense. Está sentado nun terreo montañoso, totalmente desamparado polo norte, recibindo os ventos da sierra de San Mamed; e ao oeste, azotado polos ventos da sierra de Larouco. Polo noreste protéxelle o monte Cidá duns 900 metros sobre o nivel do mar. Carzoá está limitado, ao norte polos montes de Penedo d´ Miguel e Valdacal; ao sur pola zona Zergaceira e Lagoas; ao leste pola zona de Corgo; e ao oeste polo Rozo e o Picoto. Os pobos máis próximos, que rodean a Carzoa, son, en rotación de norte a oeste: Cualedro, Penaverde, Santa Baia de Montes, San Martín, Sandín, Lamalonga, Vilela e Moimenta.
Di a lenda que o pobo de Carzoá foi construído entre os séculos II e III logo de Cristo e que no século V foi completamente arrasado polos Suevos e reconstruído en tempos de Recaredo I.
En agricultura, actualmente reducida ao mínimo, predominaba a colleita do centeno e as patacas. En ganadería foi abundante o Gando vacuno, o lanar, o equino e o porcino.
Di a lenda que o pobo de Carzoá foi construído entre os séculos II e III logo de Cristo e que no século V foi completamente arrasado polos Suevos e reconstruído en tempos de Recaredo I.
En agricultura, actualmente reducida ao mínimo, predominaba a colleita do centeno e as patacas. En ganadería foi abundante o Gando vacuno, o lanar, o equino e o porcino.
0 comentarios